ਗ਼ਜ਼ਲ
ਜਦ ਤੋਂ ਬਦਲੇ ਤੇਰੇ ਤੇਵਰ।
ਘਰ ਵੀ ਨਾ ਲਗਦੈ ਮੈਨੂੰ ਘਰ।
ਜਿਸਮ ਸਜਾਵਣ ਬਸਤਰ ਜ਼ੇਵਰ।
ਕਿੰਝ ਸਜਾਈਏ ਮਨ ਦਾ ਖੰਡਰ।
ਪਾਣੀ ਬਾਝੋਂ ਖ਼ਾਲੀ ਗਾਗਰ।
ਤੋੜ ਲਈ ਸੁਟ ਸੁਟ ਕੇ ਕੰਕਰ।
ਪਰਦੇਸਾਂ ਦੀ ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਏਧਰ ਨਾ ਮੈਂ ਓਧਰ।
ਇਸ ਭਟਕਣ ਨੂੰ ਨਾਮ ਕੀ ਦੇਵਾਂ
ਆਪ ਮੈਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਆਪ ਮੁਸਾਫ਼ਰ।
ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਕੁਝ ਧਿੰਗੋ-ਜ਼ੋਰੀ
ਬਣ ਬੈਠੇ ਫ਼ਨਕਾਰ, ਸੁਖ਼ਨਵਰ।
ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਤਖ਼ਤਾਂ ਤਾਜਾਂ ਨੂੰ
ਠੋਕਰ ਮਾਰਨ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ।
ਐ ਕਮ-ਅਕਲੋ ਰਹਿਣ ਦਿਓ ਹੁਣ
ਕੁਝ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤਾਂ ਪਾਕ-ਪਵਿੱਤਰ।
ਮਨ ਮਸਤਿਕ ਰੁਸ਼ਨਾਉਂਦੇ 'ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ'
ਚਾਨਣ, ਦੀਪਕ, ਉਲਫ਼ਤ, ਪਾਤਰ ।
ਜਦ ਤੋਂ ਬਦਲੇ ਤੇਰੇ ਤੇਵਰ।
ਘਰ ਵੀ ਨਾ ਲਗਦੈ ਮੈਨੂੰ ਘਰ।
ਜਿਸਮ ਸਜਾਵਣ ਬਸਤਰ ਜ਼ੇਵਰ।
ਕਿੰਝ ਸਜਾਈਏ ਮਨ ਦਾ ਖੰਡਰ।
ਪਾਣੀ ਬਾਝੋਂ ਖ਼ਾਲੀ ਗਾਗਰ।
ਤੋੜ ਲਈ ਸੁਟ ਸੁਟ ਕੇ ਕੰਕਰ।
ਪਰਦੇਸਾਂ ਦੀ ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰੀ
ਨਾ ਮੈਂ ਏਧਰ ਨਾ ਮੈਂ ਓਧਰ।
ਇਸ ਭਟਕਣ ਨੂੰ ਨਾਮ ਕੀ ਦੇਵਾਂ
ਆਪ ਮੈਂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਆਪ ਮੁਸਾਫ਼ਰ।
ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਕੁਝ ਧਿੰਗੋ-ਜ਼ੋਰੀ
ਬਣ ਬੈਠੇ ਫ਼ਨਕਾਰ, ਸੁਖ਼ਨਵਰ।
ਦਿਲ ਵਾਲੇ ਤਖ਼ਤਾਂ ਤਾਜਾਂ ਨੂੰ
ਠੋਕਰ ਮਾਰਨ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ।
ਐ ਕਮ-ਅਕਲੋ ਰਹਿਣ ਦਿਓ ਹੁਣ
ਕੁਝ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤਾਂ ਪਾਕ-ਪਵਿੱਤਰ।
ਮਨ ਮਸਤਿਕ ਰੁਸ਼ਨਾਉਂਦੇ 'ਗ਼ਾਫ਼ਿਲ'
ਚਾਨਣ, ਦੀਪਕ, ਉਲਫ਼ਤ, ਪਾਤਰ ।
No comments:
Post a Comment